Μεγάλος είναι ο προβληματισμός των γονιών που έχουν μικρά παιδιά και λίγο μετά τα 2 τους χρόνια αρχίζουν την κακή συνήθεια των tantrums. Στην πραγματικότητα, τα tantrums δεν είναι τίποτε άλλο, παρά τα βίαια και απροειδοποίητα ξεσπάσματα που παρουσιάζουν τα νήπια με ασήμαντες αφορμές.
Το 3χρονο που μπορεί να σπαράζει πεσμένο στους διαδρόμους του σουπερμάρκετ, μπροστά στα επικριτικά μάτια των περαστικών, δεν είναι απλώς κακομαθημένο, όπως εύκολα θα υποθέσουν οι περισσότεροι.
Επειδή όμως αυτή η άποψη είναι βαθιά ριζωμένη μέσα – το να θεωρούμε δηλαδή το παιδί μας κακομαθημένο -, αλλά και επειδή εκείνη τη στιγμή νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να το βοηθήσουμε, γίνεται έντονη και η δική μας αντίδραση.
Η έντονη αντίδραση στα έντονα ξεσπάσματα του παιδιού όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά πυροδοτεί ατέρμονη ένταση που όσο πιο πολύ κορυφώνεται, τόσο πιο δύσκολα αποκλιμακώνεται. Η λύση στον φαύλο κύκλο είναι η γνώση. Γιατί τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες αντιδρούν τόσο έντονα; Είναι πράγματι η «κακομαθησιά» η αιτία;
Πού οφείλονται τα ξεσπάσματα σύμφωνα με τις Νευροεπιστήμες;
Σύμφωνα με τις Νευροεπιστήμες, υπάρχει άλλη εξήγηση και έχει να κάνει με την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Ο εγκέφαλος των μικρών παιδιών δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Το τμήμα που ελέγχει τις λογικές διεργασίες και το τμήμα που προάγει τη συναισθηματική αυτορρύθμιση είναι «υποστελεχωμένα».
